Makale Adı: Anaokulu uyum süreci
Makaleyi bizimle paylaşan üyemiz :Psikolog Eda GÖKDUMAN
Okul öncesi dönem çocuğunuzun bilişsel, duygusal ve sosyal gelişimi açısından yaşamında çok büyük bir yer tuttuğunu biliyor muydunuz? Bu dönemde çocuğunuzun kişiliğinin %80 i oluşmaktadır. Bu nedenle anaokulu döneminde ilk sosyalleşme sürecini yaşayan çocuğunuzun bu dönemi sağlıklı geçirmesi çok önemlidir.
Anaokuluna alışma dönemi bazı çocuklar için çok sancılı geçmektedir. Çocuğun ilk güven duyduğu obje annedir, sonrasında baba ve bakımı ile ilgilenen anneanne, dede, hala vb kişilerdir. Alıştığı kişilerden sonra başka insanlara güvenmek, dış dünyaya açılmak çocuk için zor bir süreç olacaktır. Bu sürecin zor geçtiğini en çok gözlemlediğimiz aile yapıları aşırı koruyucu- kollayıcı tutum sergileyen anne ve babalardır. Bu tip ailelerde çocuk bireyselleşmeyi sağlayamaz çünkü çevresindeki kişiler yoğun endişelerinden dolayı ya da o henüz küçük diye buna bir türlü izin vermemektedir. Büyüyen her çocuk bireyselleşmek için çaba gösterir, çevresini merak eder, dokunur, yürümek için çaba gösterir ve yürür, yürüyerek ulaşabildiklerinin sayısı artar ve daha çok merakı artar, istediklerini yapmak için sizinle inatlaşır ve kendini ortaya koyar, tüm bunlar çocuk için bir bireyselleşme çabasıdır.
Çocuğun anaokuluna başlama sürecinde sadece çocuk değil annenin de duygusal olarak hazır olması gerekir. Çocuğun ayrılırken duygusal olarak annenin üzüntü ve kaygısını hissetmesi anaokuluna uyum sürecini zorlaştırmaktadır. Çoğunlukla karşılaştığımız durum annelerin çocuklarının ağlamalarına dayanamadıkları noktada onları anaokulundan alma davranışı göstermeleridir. Bu tutum çocuğun gelişimi için oldukça tehlikeli bir durumdur. Bu nedenle annenin duygusal olarak bu kısa süreli ayrılık sürecine hazır olması ya da iki tarafın ayrılık anksiyetesi yaşamaması için kurum psikoloğu ile birlikte hareket edilmesi gerekir.
Anaokulu öncesinde uyum sürecini kolaylaştırmak için oyun grupları oldukça yararlı olmaktadır. Kısa sürelerle başlayan ayrılıklar zamanla daha uzun sürelere yayılmakta ve çocuğun endişesini azaltmaktadır.
Anne – babanın çocuğun içinde bulunduğu yaş itibariyle ayrılık kavramına zihinsel olarak hazır olmadığının farkında olması gerekir. “Sadece 1 saat oyna sen ben hemen gelicem ” ya da “ Eve kadar gidip gelicem “ ifadesini bir yetişkin gibi algılayamaz, “annem beni bırakıp gitti, bir daha gelmeyecek” olarak algılar ve yoğun endişe yaşar . Bu nedenle anaokuluna uyum sürecinde ilk günlerde annenin de okulda kalması yararlı olacaktır. Çocuk anneyle aynı sınıfta durma ihtiyacı duyuyorsa o oyun oynarken anne bir köşede kitap, dergi vs okuyabilir, zamanla uzaklaşma ve güven çalışmalarına devam edilmesi yararlı olacaktır. Annesinin okulda olduğunu hisseden çocuk kendini daha rahat hissederek oyunlara katılacak ve birlikte olduğu öğretmenine, arkadaşlarına güven duyacaktır. Anne ve öğretmen birlikte hareket etmeli ve zamanla anaokulundaki gereksinimlerin karşılanması anneden öğretmene geçmelidir.Öğretmenine güven duyan bir çocuk zamanla annenin yokluğundan kaygı duymayacak, okula- arkadaşlarına uyum sağlayarak sağlıklı bir sosyalleşme süreci geçirmiş olacaktır.
Uzun süre okula adapte olamayan ve yoğun kaygılar yaşayan bir çocuğun anaokuluna gitme konusunda zorlanmaması gerekir. Çocuğun duygularının ve okulla ilgili düşüncelerinin çok iyi algılanması gerekir. Bu çocuk için travmatik bir olay olabilir ve farklı psikolojik problemler yaşamasına zemin hazırlayabilir. Bu çocuğun henüz okul yaşamına hazır olmadığını gösterir. Böyle bir durumda bir uzmanla hareket edilmesi daha sağlıklı olacaktır.
Anaokulu seçerken bir takım noktalara özellikle dikkat edilmesi gerekir. Anaokulunu seçerken çocuğun fikrinin alınması birincil şarttır. Orayı sevmesi ve kendini orada iyi hissetmesi önemlidir. Anaokulunda verilen eğitimin kaliteli olması , personelin konu ile ilgili olarak iyi yetiştirilmiş olması, hijyen ve güvenliğin sağlanması, kurumda bir psikolog bulunması da dikkat edilmesi gereken noktalardandır. Size düşen görev ise öğretmeni ve diğer anaokulu çalışanları ile iletişimizi sürekli olarak sürdürmeniz ve birlikte hareket etmeniz.
bende oğlumu ana okuluna gönderdim hemde 2 yıl ilk gönderdiğim özel di. ikincisiyse devlet okulu idi. şanslıymışımki hiç sorun yaşamadım.evet arkadaşlarıyla kavga ettiği günler tabiki oldu ama konuşarak anlaşarak bu durumu hallettik. biraz da öğretmenlerinden kaynaklanıyor. okul ne kadar iyi olursa olsun öğretmen kötü olursa o iş yürümüyor yada okul ne kadar kötü olursa olsun öğretmen iyiyse hiç fark edilmiyor.şimdi oğlumu gönderdiğim ana okulunda ben öğretmenlik yapıyorum ve neyin nasıl olduğunu daha iyi öğrendim.ve benim yaşadığım kaygıları velilerde gördüğümde onları tıpkı kendimmişim gibi anlyor ve öyle yaklaşıyorum tabi onlarda daha çabuk rahatlıyor ve anlaşmamız daha kolay oluyor.
benim oğlumda bu sene devlet anaokuluna başladı ama hiç memnun değilim çünkü öğretmeni çocukları sevmeyen ve ilgisiz bir öğretmen eğitim deseniz sıfır üstelik hamilede 1.dönemden sonra devamda etmeyecek öğretmenin tek becerisi süper!yemek listesi hazırlamak (canı neyi çekerse)Milli eğitim müdürlüğünün toplu yemek yapılmayacak her birey yemeğini kendisi yapacak demesine rağmen gizli saklı liste yapıyor.biz velilerlede asla muhatap olmuyor çünkü okulun ilk açıldığı gün benimle ters düşerseniz bende çocuğunuzla ters düşerim diye üstü kapalı tehdit etti benim bu yazıyı yazmamın sebebi hem deşarj olmak hemde bilen biri varsa ne yapmam gerektiği konusunda bana yardımcı olması şimdiden teşekkürler….
bn anasınıfı öğretmeniyim fakat bazı eğitici yapılacak şeyler bulamıyorum 6 yaşında da kızım war onada bilgisayara kopyalamaya bazı alıştırmalar bulamıyorum alıştırma koyarsanız sevinirm saygılarımı sunarm…
benim kızım 4 yaşında okula başlayalı 1 hafta oldu ilk iki gün çok iyiydi ama şimdi çok ağlıyor ağlamanktan çok feryat ediyor.ama bizim problemimiz çok farklı daha önce babaannemiz bakıyordu her istediği yapılıyordu şimdi öyle olmadığı için inat yapıyor diye düşünüyorum bilemiyorum ne yapacağımı ben kararlıyım onun okula gitmesine bakalım ne olcak kaç gün daha böyle sürecek bilmiyorum yardım istiyorum.
merhaba bnm 5 yaşında kardeşimm var ve bu sene anaokuluna gideceeekk gerçekten çokk istekli gözüküyorr ama bi sorun varr kardeşim 5 yaşında olmasına rağmen bazı kelimelerin hecelerinin yerleri değiştiriyo veya bazı sesleri çıkarmakta da zorlanıyorr hiç birr hastalığı veya şikayeti yokk ama bnm bi abla olarak korkumm anaokluna gittiğinde arkadaşlarının onu anlamayarak dalga geçmesii bu konuda bna yardımcı olursanızz çokk sewineceğimm
merhaba benim de 4.5 yaşında bir oğlum var.Bu yıl bağımsız anaokuluna verdim.İlkgittiğimizde okulu çok beğendi.Ortamı öğretmenlerini…ama sabahları ayrılık ilk günlerde zor geldi.Derken gittikçe alışacağı yerde ağlama süreleri uzadı.Kararlı bir şekilde davranmama okulun güzelliklerini beraber paylaşmamıza rağmen.Anlam veremiyordum bu ağlamalara.Aklım takılıyordu sürekli.Sonra bir gün bir arkadaşının kafasına vurduğunu öğrendim.Neyle vurduğunu sorduğumda görmediğini söyledi.Önce genel durumuna baktım.İyiydi.Ama canı çok yanmıştı belliydi kafası şişmiş ve kanamıştı.Acaba kavga falan mı oldu ki dedim.Hayır dedi.Öğretmenine durumu sorduğumda bir arkadaşının tahta blokla vurduğunu gördüğünü ve gereken görüşmenin yapıldığını söyledi.Zaman içinde okuldan çok soğudu.Arkasını araştırdığımda sınıflarına sonradan gelen bir arkadaşının davranış bozukluğu olduğu psikolojik sorunları olduğunu öğrendim.Arkadaşlarına zarar vermekten zevk alıyormuş.Canınınyakııp karşılarına geçip gülüyormuş.Sonuç itibarıyla ben de oğlumu okuldan aldım.Çünkü oğlumda okul fobisi oluştu.Umarım bir sonraki yıla kadar düşünceleri değisir.Hani kararlı olmanıza rağmen ağlamalar dinmiyorsa sebebini araştırmanızı tavsiye ederim.Bu arada kızımda hiç bir sorun yaşamamıştım.Amaoğlumda bu kadar şanslı değilmişim.
merhaba benım 27 aylık oğlum var hergün okula gitmek için aglıyor bende cok kucuk oldugu ıcın gondermek ıstemıyorum ne yapıcagıma karar veremedım lutfen bana bir fıkır verin.sımdıden tesekkur ederım.
Bütün yazılanları hemen hemen hepsini okudum benim de bir oğlum var bu sene ana sınıfına başladı fakat ne hikmetse okul öğretmen ve yöneticileri ana sınıfı anlamını kavramamış olacaklar ki çocuklar hergün bir yerden düşüyo arkadaşlarına zarar veriyo acillere götürülüyo bu nasıl bir mantıkdır anlamakta zorluk çekiyoyum sabrediyorum hayata böylemi hazırlanacak acaba diye ana sınıfı öğrencisi 5 yada 6 ayaş 15 çocuk sınıfta nasıl yalnız bırakılır bunun açıklaması nedir lütfen bana da açıklarsanız içim rahatlayacak acaba paran varsa özel okula gönder mantığı bunca eğitime verilen öğretmenlere verilen destek ten sonra halan mı devam ediyo merak ettim