Çocukların evden getirdikleri adres ve telefon bilgileri küçük kartlara yazılarak yaka kartı oluşturulur.
Çocukların kartları boyunlarına asması söylenir. Drama çalışması yapılacağı anlatılır herkese bir eşya olup yere yatması söylenir.
Duvara kayıp eşya bürosu yazılır ve çocuklara okunur.
Öğretmen “Bu kayıp eşya bürolarında da ne kadar çok eşya oluyor. Her gün yeni eşyalar geliyor ve hepsini kaydetmek gerekiyor. Acaba hepsinin öyküsü nasıl? Nasıl kaybolmuşlar? Sahipleri kim? Buraya onları kim bulup getirmiş? Yine düşüncelere daldım. Neyse şu işime başlayayım artık.’’ Şeklinde rol yapar ve kağıt kalem elinde herhangi bir çocuğun yanına gidilir.
Çocuk eşyaymış gibi incelenir. “Eşya keşke dokunduğumda öyküsünü, buraya nasıl geldiğini anlatsa. Eşyaların üzerinde künyeler var. Acaba ne yazıyor?” denir.
Her çocuktan dokunulunca nasıl kaybolduğunu ve boyunlarında yazan adres ve telefonları söylemeleri istenir. Bu bilgiler verildikten sonra her eşya sahibine teslim ediliyormuş gibi rol yapılır.
Çalışmanın sonunda güvenliğimiz için ailemizin telefon numarasını ve ev adresimizi bilinmesi gerektiği üzerinde bilinçlendirme yapılır.
Kalabalık ortamlarda kaybolunduğunda neler yapılması gerektiği, kime danışılması gerektiği anlatılır.
Polis imdat numarası olan 155, acil çağrı hattı 112 ve yangın ihbar hattı olan 110 çocuklarla paylaşılır.
