Öğretmen sınıftaki öğrencilere ‘Nokta’ isimli hikayeyi okur.
“Resim dersi sona ermişti ama Vashti sanki oturduğu yere yapışmış gibi kalkamıyordu. Önündeki kâğıt bomboş öylece duruyordu. Vashti’nin öğretmeni eğilip boş kâğıda baktı. “Aaa! Kar fırtınasına yakalanmış bir kutup ayısı.” Vashti, “Çok komik, ama ben resim YAPAMIYORUM.” dedi. Öğretmeni gülümsedi. “Bir nokta yap bakalım, o seni nereye götürecek.” dedi. Vashti boya kalemini eline aldı. Öfkeli bir şekilde boş kâğıdın ortasına bir nokta yaptı. “İşte!” dedi öğretmenine. Öğretmeni kâğıdı eline alıp dikkatlice inceledi. “Hımmmmm.” diye mırıldandı. Ardından kâğıdı Vashti’ye uzattı. “Şimdi bunu imzala.” dedi. Vashti bir süre düşündü. “Pekâlâ, resim yapamıyorum ama altına imzamı atabilirim.” dedi. Ertesi hafta resim dersinde Vashti’yi bir sürpriz bekliyordu. Öğretmen masasının arkasındaki duvara bir resim asılmıştı. Vashti’nin çizmiş olduğu minik nokta… ONUN NOKTASI! Kenarları oymalı yaldızlı bir çerçevenin içine yerleştirilmişti! “Hımmmm! Bundan daha güzel bir nokta yapabilirim!” dedi. Daha önce hiç kullanmadığı sulu boya kutusunu açıp çalışmaya başladı. Vashti boyadı, boyadı, boyadı. Sarı nokta. Yeşil nokta. Kırmızı nokta. Mavi nokta. Mavi ile kırmızıyı karıştırınca MOR renkli bir nokta yapabileceğini keşfetti. Vashti renkleri birbirine karıştırarak sayısız noktalar yaptı. Vashti, “Minik noktalar yapabiliyorsam, büyük noktalar da yapabilirim.” dedi. Kalın bir fırça kullanarak büyük boy bir kâğıda daha büyük, rengârenk noktalar çizdi. Hatta kâğıdın etrafını boyayıp ortasını boş bırakarak kocaman bir nokta çizdi. Birkaç hafta sonra okuldaki resim sergisinde Vashti’nin çizdiği renkli noktalar sergilendi. Vashti, küçük bir erkek çocuğun kendisine baktığını fark etti. Çocuk, “Sen gerçekten iyi bir ressamsın, keşke ben de senin gibi resim yapabilseydim.” dedi. Vashti, “Tabii yapabilirsin.” diye cevap verdi. “BEN Mİ? Ben yapamam. Cetvelle bile düz bir çizgi çizemiyorum.” Vashti gülümsedi. Çocuğa boş bir kâğıt uzattı. “Çiz bakalım.” dedi. Çizgiyi çizerken çocuğun eli titriyordu. Vashti, çocuğun çizdiği eğri büğrü çizgiye baktı. Ve sonra… “Lütfen… bunu imzala.” dedi.”
Öğretmen hikayeyi anlattıktan sonra öğrencilerle sohbet etmeye başlar. Hikayeye yönelik öğrencilere sorular sorar ve çocukların cevaplarını dinler.
Etkinlik için masalara geçilir ve öğretmen ‘bizde kendi nokta sergimizi oluşturalım’ der. Tüm öğrencilere keçeli kalemler ve kağıt dağıtılır. Noktalar kullanılarak öğrencilerden farklı desen ve şekiller oluşturmaları için öğrenciler desteklenir.
Yapılan çalışmalar sınıfın etkinlik panosunda yayınlanır. Sınıfta sergi oluşturulur. Tüm öğrencilerle birlikte sergi geziyormuş gibi yapılır ve öğretmen öğrencilere, ‘bu eserde ne yapılmak istenmiş? gibi sorular sorar. Öğretmen öğrencilerin eserlere karşı dikkatli olması gerektiğini anlatmalı. Sergi ve yapılan çalışmalarla ilgili öğrencilerin görüşleri alınarak etkinlik sonlandırılır.
