Öğretmen sınıfa bir insan maketi temiz eder. Öğrencilerin maketi incelemesi için fırsat verilir. Daha sonra öğretmen bunun iç organlarımızı tanıtan bir maket olduğunu söyler. Öğretmen ‘makette gördükleriniz iç organlarımızdır. Vücudumuzun için bulunurlar biz göremeyiz fakat devamlı bir makine gibi çalışırlar.’der. Ardından organlarımızın işlevi hakkında konuşulur. Örneğin akciğerlerimiz nefes almamızı sağlar, kalbimiz kan pompalar, yediğimiz tüm yiyecekler midemize gider vs.
Öğrencilerden derin bir nefes almaları istenir. Bu işlemi yaparken bir elleriyle göğüs kafesini tutmaları istenir. Ve nefes alırken göğüs kafesinin şiştiğini ve soludukları havanın akciğerlerine dolduğu anlatılır.
Öğrencilerin elleriyle bu sefer kalbini tutup kalp atışlarını hissetmeleri istenir. Biraz koşmalarını, zıplamalarını sonra tekrar kalp atışlarının hızını kontrol etmeleri istenir. Biz ne kadar hızlı olursak kalbimiz de çabuk kan pompalamak ve vücudumuzun her yerine kanımızı göndermek istendiği söylenir.
İç organlarımızın sağlıklı çalışması için neler yapmalıyız sorusu sorularak ders içinde öğrencilerle sohbet edilir.
