Öğrencilerle birlikte bitkilerin büyümesi ile ilgili video izlenir. Video izlendikten sonra öğrencilere bitkilerin nelere ihtiyacı olduğu sorulur. Toprağın, havanın, suyun bitkiler için öneminden bahsedilir. Bitkilerin; suyu topraktan kökleriyle aldıkları ve suyun bitkinin gövdesinden yapraklarına, çiçeklerine kadar taşındığı açıklanır. Öğrencilere, suyun bitkilerin içindeki yolculuğu ile ilgili bir deney yapılacağı söylenir.
Bir bardağa yarısına kadar su koyulur. Bardağa biraz mürekkep eklenir ve bir adet beyaz karanfil yerleştirilir. Mürekkepli suya koyulan karanfilin beyaz çiçeklerinin renklenmeye başladığı gün içerisinde gözlemlenir. Karanfilin sapının bir yerinden makasla bir parça kesilir, buradaki incecik borularda renkli sıvı olduğu gözlemlenir. Çiçek kesildiği için artık kökü olmadığı, fakat bitkinin gövdesinin suyu alıp boruları sayesinde yapraklarına ve çiçeklerine ulaştırdığı söylenir. Tüm bitkilerin suyu topraktan kökleriyle aldıkları ve suyun bitkinin gövdesinden yapraklarına çiçeklerine kadar taşındığı açıklanır. “Şimdi de kendi bitki modellerimizi oluşturalım” denir ve masalara geçilir.
Her öğrenciye bir A4 kâğıdı, bir pipet ve iki adet yaprak şablonu verilir. Pipeti A4 kâğıdına yapıştırarak çiçek modelinin gövdesini yapmaları, bu gövdeye yaprakları yapıştırmaları ve keçeli kalem ile çiçeğe kök çizmeleri istenir. Artık materyalleri kullanarak kendi çiçek modellerini oluşturabilecekleri söylenir. Çalışmalar bittikten sonra her öğrenciden oluşturduğu bitkinin kökünü, gövdesini, yaprağını ve çiçeğini göstermesi istenir. Kendi çiçek modeliyle karanfili karşılaştırması istenir.
